Pionneneindspelen hebben iets magisch. Enerzijds lijkt het allemaal nogal eenvoudig. Er is over het algemeen nog maar weinig materiaal op het bord. Anderzijds zitten ze boordevol allerlei tactische wendingen. En… in een serieuze partij moet je ook nog zeer goed en nauwkeurig kunnen rekenen.
Zie het diagram: hoe wint wit?
Lees meer »
Het eindspel van f- en h-pion met beide torens op het bord is vaak onmogelijk om te winnen. Zelf kreeg ik het ooit ook op het bord en kwam weg met remise. Maar is dat hier ook het geval?
Lees meer »
In deze stelling is op het eerste gezicht weinig aan de hand. De zwarte stukken zijn wat actiever en je kan betogen dat hij ook enig ruimteoverwicht heeft. Maar de zaak is symmetrisch. Dus stevenen beide partijen op remise af? Het lijkt er wel op. Want zwart begon met stukken ruilen en speelde 23. … Lxf1. Wat is vervolgens de beste zet voor wit?
Lees meer »
Van alle eindspelen die je op het bord krijgt, zijn de toreneindspelen het meest talrijk. De reden ligt voor de hand: de torens komen vaak als laatste in het spel. Toreneindspelen zijn bepaald niet gemakkelijk. Dvoretsky’s Endgame Manual zegt hierover:
“Toreneindspelen zijn waarschijnlijk de belangrijkste en moeilijkste soort eindspelen. Belangrijk omdat ze het frequentst voorkomen en moeilijk omdat men veel meer kennis moet opnemen en onthouden dan bij andere materiële verhoudingen.”
Het is al weer een tijd geleden dat ik met een serietje ‘wat elke schaker van toreneindspelen moet weten’ aandacht aan dit onderwerp heb besteed. Hoog tijd om de draad weer eens op te pakken. Zullen we beginnen met twee ‘eenvoudige’ studies? Geef een oordeel over bovenstaande stelling:
Wit aan zet:
Wat is jouw oordeel?
Lees meer »Sinds ik begonnen ben met het bestuderen van pionneneindspelen, val ik van de ene verbazing in de andere. Het lijkt allemaal zo eenvoudig. Maar in werkelijkheid zijn dit soort eindspelen bijzonder lastig. Jesus de la Villa zegt hierover in zijn boek ‘100 Endgames You Must Know’ (ik parafraseer) dat je moet oppassen om af te wikkelen naar pionneneindspelen omdat die vaak bijzonder lastig te berekenen zijn. Zit je er naast? Dan kan het zo maar zijn dat je een half, of zelfs een heel punt moet inleveren. Hier heb je alvast een simpel voorbeeld
Lees meer »Had je al eens gehoord dat pionneneindspelen niet zo eenvoudig zijn als ze vaak lijken? Vast wel. Neem deze studie van Joseph Moravec (uit 1925). Wat is je eerste gedachte als je deze stelling ziet?
Vermoedelijk denk je: het ziet er goed uit voor zwart. Toch? Inderdaad wit moet knokken voor remise. Maar zit dat er ook in?
Lees meer »
Enige tijd geleden ontdekte ik een nieuwe site ChessEndGames.net. Daar vind de liefhebber van de laatste fase van het schaakspel heel wat moois. Neem onderstaande stelling. Het lijkt op het eerste gezicht makkelijk om een winstplan te bedenken voor wit.
Nou ja? Winstplan? Zo kun je het toch nauwelijks noemen. De zwarte koning staat zijn eigen pion in de weg en dus gaat wit als een razende met zijn pion op de loop. Helaas blijkt dat een beetje tegen te vallen.
Lees meer »
Pionneneindspelen zijn vaak lastiger dan men denkt. Neem bovenstaande stelling. Wat is jouw oordeel?
Lees meer »Pionneneindspelen lijken op het eerste gezicht eenvoudig. Maar het is vaak schijn die bedriegt. Je moet bijzonder nauwkeurig rekenen, want voordat je het weet verspeel je op een bepaald moment een tempo en is het plotseling helemaal mis. Zie de stelling hierboven.
Ook hier lijkt het allemaal super makkelijk. Wit speelt simpel 1. Kc5 en dat zal toch wel snel winnen? Dat is inderdaad het geval na 1. … Kd7. Maar hoe hoe gaat het verder na 1. … Ke5?
Lees meer »