Wat is jouw ideale partij? Als je bent zoals zoveel schakers dan is je reactie waarschijnlijk “Een partij uit een stuk spelen.” Je weet wel zo’n partij waarbij alles op rolletjes loopt en je na een mooie aanval een briljante winnende zet doet. Dat is ook mijn ideaal.

Maar, en nu komt het, er is ook een gang van zaken waaraan ik heimelijk veel plezier beleef. Nou ja, achteraf dan. Met name voor dat geweldige moment is het vaak afzien. Wat dan?

Je kent vast wel het gelukzalige gevoel dat je hebt wanneer je een prachtige partij hebt gespeeld en deze, als een kers op de taart, hebt afgerond met een fraaie combinatie.

Het is mij af en toe gelukt. Helaas meer af dan toe, maar vooruit. Ook ik heb een enkele keer in mijn leven een mooie partij gespeeld.

Het is me zelfs een keertje gelukt om in een serieuze rapidpartij van een grootmeester te winnen. Dat was overigens geen gelukje. Ik heb die partij prima gespeeld. Pionnetje gewonnen en vakkundig afgewikkeld naar een eindspel. Het was een heerlijk gezicht toen de GM met de paniek in zijn ogen remise aanbood. Wat ik gedecideerd afsloeg.

De pret duurde in dit toernooi helaas niet al te lang. Ik verkeerde in dermate hoge sferen na het winnen van dit kunststukje dat ik de ene na de andere partij op kinderlijke wijze verprutste.