Heb jij dat ook wel eens? Je ziet een zet en bent er heilig van overtuigd dat het de enige juiste zet is in een stelling. En toch? Toch lukt het maar niet om de zaak sluitend te maken. Het overkwam me bij bovenstaande opgave. De zet 1. Pf7+ schreeuwt je als het ware tegemoet. Maar wat ik daarna ook probeerde, ik kreeg er aanvankelijk geen vat op.
Lees meer »
Het is bepaald geen alledaagse gebeurtenis dat Carlsen een nederlaag lijdt. Magnus maakte voor zijn doen relatief veel fouten en dat bleef dus niet onbestraft. Alhoewel het toch nog ergens eventjes wat spannender had kunnen verlopen. Zie de complete analyse onderaan het artikel.
Lees meer »
Wit speelde hiervoor 32. g5 waarop zwart reageerde met 32. … Pe3+ en wit vervolgens het paard aanviel met 33. Kf3. Wat is nu de beste voortzetting voor zwart?
Lees meer »
Het kandidatentoernooi is spectaculair begonnen. De vorige uitdager van Magnus Carlsen maakte een vliegende start door met zwart één van de grote kanshebbers te verslaan. Het was een mooi potje. Waarbij ik me niet aan de indruk kon onttrekken dat Ding niet in goeden doen was. Het gebeurt niet zo vaak op dit niveau dat een topspeler een partij verliest binnen 32 zetten.
Bovenstaande stelling ontstond na de 20e zet van zwart. Hier ging de motor bij beide spelers een beetje haperen. Ding kon verschillende malen actief voortzetten met b5 terwijl Nepo zichzelf goede kansen zou hebben verschaft met g5. Het is allemaal aanleiding tot spannende varianten.
Lees meer »
Een van de meest effectieve manieren om beter te leren schaken is partijen spelen en deze partijen naderhand aan een grondige analyse onderwerpen. Maar hoe pak je dat het beste aan?
Lees meer »
Wit speelde in de partij tussen Robert Zelcic en Loek van Wely (Elisa Olympiade, 1998) 32. Tab3? Het lijkt logisch om de toren op een open lijn te plaatsen. Toch schoot hij hiermee een bok. Hoe straft zwart deze misser af?
Lees meer »
Deze stelling ontstond in de partij Short-Kasparov (Amsterdam, 1996). Short speelde hier 27. Tb1. Welke kans, voor open doel, miste hij daarmee?
Lees meer »
Heb je dat ook? Ik bedoel zo’n lekker gevoel na het oplossen van een tactische schaakpuzzel. Het is een gevoel dat we lang niet altijd hebben na het spelen van een partij. Bovendien komt de beloning ook veel sneller. Het geeft onmiddellijke bevrediging. Het is zelfs een tikkeltje verslavend.
Die schaakpuzzeltjes zijn een beetje de ideale wereld waarin alle puzzelstukjes letterlijk op hun plaats vallen. Bovendien zijn die puzzels ook nog eens leerzaam. Je leert allerlei patronen die je ooit in een echte partij goed van pas komen als een soortgelijke situatie zich voordoet. Het oplossen van schaakpuzzels draagt bij aan je schaakeruditie.
Schaakpuzzels zijn uitermate nuttig. Je tactische vaardigheid en intuïtie varen er wel bij. Maar er zit ook een onverwachte schaduwkant aan al dat gepuzzel.
Lees meer »
Naar aanleiding van mijn artikel over de kracht van schaakspelers in de 19e eeuw kwamen er diverse interessante reacties (op schaaksite.nl). Frits Fritschy stelde een intrigerende vraag:
[…] “Maar had je ook de zet 17 d5!! gevonden, en dan bedoel ik nog geeneens in een partij, maar in een opgave ‘wit speelt en wint’? Op zo’n zet zouden ook tegenwoordige grootmeesters trots zijn.”
Deze vraag schreeuwt om een antwoord. Het begon allemaal met de partij Steinitz tegen Von Bardeleben. Wim Weehuizen merkte op:
“[…] Wat mij opviel was dat ze heel diep door konden rekenen. Ik geef hier een partij tussen Steinitz en von Bardeleben uit het toernooi van Hastings van 1895 met aan het eind een aankondiging van mat in 10. En dat ver voor de engines! […]””
Die partij had ik ook in mijn artikel opgenomen, maar dat kon hij om de een of andere reden niet zien. Ik reageerde daarop dat het me weinig moeite kostte om vanuit de positie na 24. … Kh8 het mat te berekenen. Ondanks dat het 10 zetten diep is. Dat klinkt nogal pedant. Maar is het dat ook?
Lees meer »