Dubbelpionnen kunnen een lelijke verzwakking van iemands positie vormen. Met name in het eindspel, wanneer alle andere stukken van het bord zijn verdwenen, is er niets meer dat deze verzwakking kan compenseren.

Kortom: het kan ons lelijk opbreken wanneer wij opgescheept zitten met pionnen die gedubbeld zijn.

Zie het diagram. Wit is aan zet. Hoe kan hij het volle punt incasseren? Oplossing…

PS. Goed oppassen, zelf vond ik het juiste idee, maar de uitvoering liet zoals bij mij wel vaker voorkomt te wensen over.

Naschrift: enkele dagen nadat ik deze stelling had gevonden bij de Chessbase Tactiektrainer keek ik in John Nunn’s boek ‘Understanding Chess Endgames’. Daar kwam ik de volgende stelling tegen (zie diagram 2).

De gelijkenis is opvallend! Leidt dit tot dezelfde stelling? Je kunt hier de zetten naspelen…

Het blijkt inderdaad om dezelfde partij te gaan (Pomar-Cuadres. 1974), maar dan met verwisselde kleuren. Men lijkt dat veel vaker te doen bij de tactiektrainer van Chessbase. Waarom? Geen idee. Het is een beetje raar, maar op zich is daar weinig mis mee (lijkt me).